Poor Things

Emma oscar kazanınca merakım artmıştı. Öncelikle ilginç bir konusu var. Emma değişik bir şekilde role uymuş. Yetişkin bedeni içinde güzel bir kadının bir çocuğun beynine sahip olması ve dünyayı, insana ait duyguları anlamlandırmasını anlatıyor. Bellanın konuşmaktan başlayarak,dış dünyaya karşı merakı, cinselliğe karşı haz ve doyum noktaları üzerine maceraya atılması, içindeki bilgi açlığını fizyolojik tutkulardan kitaplara ve bilime yöneltmesi, dünyanın acımasız tarafıyla yüzleşerek acı çeken insanların acısını ruhunda hissetmesi, dünyayı değiştirebileceğine dair inancı, kendi bedeni ve hayatına dair merakı ve sonunda tüm maceraları atalatarak başladığı yere geri dönmesi tüm bunlar oldukça anlamlı bir sırayla anlatılmıştı. Sadece bella değil diğer oyuncularda görünüş ve karakter olarak farklı bir seyişr zevki veriyordu. Sadece iki noktayı fazla sevemedim, birincisi cinselliği bu kadar fazla göstermeleri yani evet buna fizyolojik ihtiyaç ve merak gözüyle yaklaşmışlar ancak sonrasında para karşılığı iş mantığına dönmesi ve tüm ilişkilerinin gösterilmesi bir süre sonra sıkıcı ve gereksiz gelmeye başladı. İkincisi ise, fiimin sonunda gördüğümüz manzara yani bella özel birisi ama bunu sürekli denemek ölü her bedeni bu hale getirmek, bir evin içinde sürekli bu insanları gözlemlemek pek insanca bir davranış olmuyor keşke bella doktor olsaydı ama bunlara devam etmeseydi. Genel anlamda beğendim. 10/7,8