It's Okay to Not Be Okay (Psycho But It's Okay)

Bu diziyi ikinci izleyişim.2020 yılında izlediğim zaman çok birşey anlamayip beğenmemiştim fazla tabi o zaman yaşımda küçük anlamamisim demek. Şu an o kadar beğendim ki gerçekten çok ama çok kaliteli bir yapım.
Psikoloji ve travmaların üzerinde ki işleyişi harika.
Ko mung Young’un kitapları inanılmaz güzel ve dokunaklı favorim zombi çocuk.
Eleştirecegim kısımlar ise annesi tam 15 bölüm boyunca önünüze çıktı durdu her bölümde işlendi ama çok kolay kurtulundu ondan yani ne bileyim 5 dakika içerisinde annesinden kurtuldular bence daha ağır bir yüzleşme olmalıydı.
Bir eleştirecegim şey ise Kim Soo Hyun un oyunculuğu oynayabiliyor evet ama yüz ifadeleri çok garip ve inanılmaz yapmacık çok çok yapmacık oynuyor yüz iadelerinde gerçekten çalışmasi gerekiyor özellikle ağladığı kısımda yüzünü o kadar çirkin bir ifadeye büründüruyor ve öyle yapmacik ağlıyor ki anlatamam
Ne zmanki hüzünle konuştuğu ve ağladığı sahneler gelse sadece at yaziyi okumaya çalışıyordum yapmacık yüz ifadesine katlanamiyorim.
Bu kadar diziyi gerçekten beğendim hiç sıkmıyor